"Dagboek" Kameroen 9 - 23 Sep 2012

De waterkoker ontploft

Waarom zijn de materialen in de zogenaamde “ derde wereldlanden”, vergeef me de uitdrukking, vaak zo inferieur? Dat is echt iets wat ik me keer op keer afvraag. Toen ik hier nog niet was, had Sinco een goeduitziende electrische waterkoker gekocht voor een niet al te lage prijs. Vanaf het begin lekte hij. In Nederland ga je dan terug naar de winkel en krijg je een andere, hier is dat allemaal wat lastiger. We konden hem wel gebruiken, totdat…. Een harde knal! En de waterkoker was er geweest! Jammer!

De foto's gaan ditmaal niet helemaal synchroon met het verhaal,
door gebrek aan geschikte plaatjes..

Onze school "RFIS" in de avond-schemering

Lekkage

De afgelopen week was een regelrechte windhoos met flinke harde windstoten. Het is regentijd. Elke dag, meestal beginnend om een uur of vijf in de namiddag, begint het hard te regenen en gelijdelijk aan wordt het wat milder, maar het gaat wel vaak de hele nacht door. De volgende ochtend is het dan meestal weer zonnig en warm tot heet. Mijn eerste indruk was dat het meeviel met de hitte, maar zo in de loop van de afgelopen week vond ik het vaak toch wel erg heet en broeierig. En het schijnt in de droge tijd nog heter te worden. We missen in dit appartement de ventilators, waarmee we in PNG zo verwend waren. We hebben ze tot nu toe ook niet in de winkels die we bezochten, gezien. Maar hopelijk komen we er spoedig achter en kunnen we een en aanschaffen om af en toe een briesje te hebben in huis.
Maar nu wat betreft de storm van deze week.
In de loop van de avond wilde Sinco even op bed een dutje doen, hij ging liggen en schoot meteen overeind. “ Wat is dit voor nattigheid!” het bleek dat het dak gelekt had en een heel groot deel van het matras, inclusief wat er op lag, was drijfnat. Dan kijk je wel even sip!

Wat een geluk dat we onze nieuwe matrassen nog niet geinstalleerd hadden, die stonden nog in plastic in een zijkamer, in afwachting van een bed op maat.
Dus we hebben plaats gemaakt in de woonruimte en hebben heerlijk op de grond op de nieuwe matrassen geslapen. En zo komen we telkens voor nieuwe uitdagingen te staan..

Water, electriciteit en internet

Toen ik hier net was, waarschuwde Sinco al dat er af en toe geen waterdruk was, dus dat je altijd water, ook gefilterd drinkwater op voorraad moet hebben. Het eerste weekend had ik allerlei potten en pannen met water gevuld, maar in de loop van de week heb ik alles toch weer weg laten lopen, meestal was de druk wat varierend, maar genoeg om mee te leven.
Maar vandaag was het zover. Terwijl we al sinds gisteravond, het is nu weer avond, zonder stroom zaten, en geen internetverbinding, bleek ineens vanmiddag de kraan echt geen water meer te geven. Tja, en nu had ik geen voorraden water klaarstaan. In de koelkast nog wel een paar liter drinkwater, maar voor handen wassen of de afwas doen,was er gewoon niets. Dat is echt wel heel raar hoor!
Hopelijk is het van korte duur. Best wel gek, terwijl de regen met bakken uit de hemel valt, vandaag nog niet overigens, is er geen druppel uit de kraan te persen. Wat een systeem in een grote wereldstad.
Al eerder schreef ik dat de was doen ook niet op elk door mij gewenst moment kan, i.v.m. de waterdruk. Je blijft je verbazen!
Met een weemoedig hart denken we vaak terug aan PNG waar de waterpompen het gelukkig meestal goed deden.

Maar overigens wil ik niet klagen, dit hoort bij het avontuur.

Flora en fauna

Intussen heb ik toestemming gevraagd om voor ons appartement wat bloemen te planten. Een eigen tuintje zit er voorlopig niet in, maar daar treur ik niet echt om. We kijken vanuit ons raam uit over het terrein dat omringd is door lage gebouwen voor verschillende doeleinden. Het is een grasveld met hier en daar een boom of een struikje. En aan de randen, ook voor ons huis een paar schamele struikjes. Ze hebben duidelijk geen compost gehad. Dus ik heb nu mijn eerste kuiltje gegraven, waar ik alle groente restjes, etc. in gooi. Daar ga ik dan een mooie bloem planten. Die moet ik ergens anders bietsen. Ik heb al een mooie op het oog, die ik in PNG nog nooit gezien heb!
En natuurlijk mis ik nog een poes! Die lopen over de hele wereld, dus die heb je voor het uitkiezen. Er loopt namelijk geregeld een muis bij ons door de kamer, die willen we liever niet het idee geven dat hij welkom is. Vorige week zag ik twee schattige kleine poesjes spelen in een hoekje van ons terrein. Een van beiden liet zich gemakkelijk pakken en die probeer ik nu een beetje aan mij te laten wennen. Omdat hij of zij, niet reageert op melk of vis, of i.d. wat ik voor zet, denk ik dat ze nog bij haar moeder drinkt. Dus na een paar uurtjes vertroetelen zet ik haar weer buiten. Wie weet wordt het wat.

Franse taal

Elke dag houdt ik me een paar uur bezig met de Franse taal, en ik heb zelfs al de moed gevat om met de bewaker bij ons hek, wat woorden te wisselen. Gelukkig verstaat en spreekt hij ook Engels, dus als ik er niet uitkom, kan ik daar even op terugvallen.
Wat ik laatst leerde is dat de Kameroense bevolking , die in twee taalgroepen ingedeeld is, behalve natuurlijk de honderden stammentalen, zij zichzelf Francophone of Anglophone noemen. Dat vond ik wel grappig. De meeste Anglophonen die hier in de hoofdstad Yaoende wonen spreken ook Frans. De Francophonen spreken voor zover is dat nu opmerk niet allen Engels. Toen ik laatst bij het hek van het kantoor van SIL was, vroeg ik iets aan de bewaker, maar die haalde zijn schouders op. Een ander zei: “Hij is Francophone, hij spreekt geen Engels.” (Of misschien zei hij, dat hij alleen Frans verstaat). Afijn, ik zei met een glimlach tegen de Francophone : “Yes, but you can understand me!” Hij keek me strak aan en schudde zijn hoofd. Ik schoot in de lach en maakte een gebaar van: “zie je wel!” En warempel hij glimlachte flauwtjes. Zou hij misschien last hebben van een beetje trots? Zo keek hij wel.

Rechts Lilian, onze helpster in huis.
Met Lilian kan Roelie Frans spreken en samen boodschappen doen.
Lilian doet onze boodschappen op de markt en maakt zelf heerlijke vruchtensappen.

Kerk

Vandaag zijn we weer naar de kerk geweest. Ik begin steeds meer woorden op te vangen, maar de clou van het verhaal ontgaat me nog.
Vandaag was een speciale dag, want toen de kerkdienst afgelopen was, werd er aandacht gegeven aan het huwelijk van de directrice van de RFIS. Dat was heel bijzonder en hartverwarmend. Na afloop werden alle zendelingen mede uitgenodigd voor een eenvoudige, maar smakelijke maaltijd, in het zijgebouwtje van de kerk. Zo leren we steeds meer andere mensen kennen die ook voor SIL werken, maar dan in een andere functie die niet met de school te maken heeft. Dat is heel fijn.
Gisteren zijn we op koffiebezoek geweest bij echte Nederlanders. Een van de kinderen zit bij Sinco in de klas. Zij werken al meer dan 10 jaar in Kameroen en wonen in een huis buiten de compounds. Ze huren een huis van een rijke man. We wisten niet wat we zagen, wat een paleis!
Hun jongste zoon volgt nog het basisonderwijs, die zie ik in de pauzes altijd voetballen met zijn schoolvriendjes op ons grasveld. De basisschool is ook hier waar wij wonen.
Ze hadden ons een poosje geleden al gevraagd of wij bereid zouden zijn om hun kinderen met de Nederlandse taallessen te helpen. Ik heb toegezegd dat ik het wel leuk vind om hun zoon te helpen. Komende week gaan we beginnen.

Avondje uit eten in het kader van de kooklessen op school

Vrijdag waren we uitgenodigd bij Sinco op school. De hoogste klassen mochten de resultaten van hun kooklessen ten toon spreiden. Onder de bezielende leiding van hun lerares had een groep van een stuk of 20 leerlingen een Italiaans restaurant gecreeerd. Elk had een opdracht. Enkelen hadden 4 tafeltjes met stoeltjes netjes klaargezet, met een rood tafellakentje erop, een vaasje bloemen en keurig in stijl gedekt. Anderen moesten zorgen voor de bediening en in paren hadden ze elk een onderdeel van het diner voor hun rekening. Een voorgerecht, tussengerecht, hoofdgerecht, nagerecht, drinken. Alles heel stijlvol. Wat deden ze hun best! Er waren 3 echtparen en 2 single dames uitgenodigd, waaronder wij. We voelden ons zeer vereerd!
De jongelui hebben een uitstekende en smakelijke maaltijd verzorgd en het was natuurlijk vooral leuk om ze hun best te zien doen. De serveerders waren ook keurig gekleed! En wij waren tevens gevraagd om elk gerecht en alle andere onderdelen met een cijfer en commentaar te beoordelen, op een speciaal formulier.
Nu, ik denk dat ze allemaal erg hoog scoorden door de geachte aanwezigen. Op de terugweg in het busje hebben we met smaak alles nog eens doorgesproken. Echt leuk!

Rechts op de voorgrond de lerares.

Sport

Naast alle andere schoolactiviteiten speelt sport een grote rol... tot aan de herfstvakantie is het volleybal, daarna voetbal en dan weer andere sporten.

Rechts verslaat ons jongensteam (rechterveld) een lokaal goed volleybalteam. Dat was een groots moment!

Verder wat plaatjes van een training bij de meisjes.